Baráttunni er ekki lokið þó tryggingafélögin hafi lagt á flótta

VÍS og Sjóvá hafa tilkynnt að fyrri tillögur um græðgislegar arðgreiðslur verði dregnar til baka. Það er sjálfsagt réttlætismál, en skiptir hins vegar litlu máli fyrir tryggingataka að öðru óbreyttu. Félögin hafa ekki dregið til baka áform um að hækka iðgjöld. Þau hafa ekkert upplýst hver verður framtíð tugmilljarða króna bótasjóða sem viðskiptavinir þeirra hafa byggt upp með ofteknum iðgjöldum.

Bæði félögin viðurkenna að ástæðan fyrir lækkuðum arðgreiðslum sé sú magnaða reiði sem blossaði upp í samfélaginu eftir að FÍB vakti athygli á málinu um síðustu helgi.

Tryggingafélögin viðurkenna hins vegar engin mistök. Þau eru bara að reyna að bjarga orðsporinu og bregðast við miklum flótta viðskiptavina og kröfum um betri viðskiptakjör.

Áfram hafa félögin mestar áhyggjur af því hvernig þau geti greitt bótasjóðina til eigenda sinna. Í tilkynningu VÍS segir að nauðsynlegt sé að ræða um „langtímastefnu varðandi ráðstöfun fjármuna sem ekki nýtast rekstri skráðra félaga á markaði.“ Með öðrum orðum, félögin sitja á fjármunum „sem ekki nýtast.“ Það er sérkennilegt lúxusvandamál að geta ekki notað peninga. Ömurlegt er til þess að hugsa að félögin skuli ekki láta sér detta í hug að skila einfaldlega þessum peningum til fólksins sem lagði þá til með ofteknum iðgjöldum.

Baráttunni er hvergi nærri lokið. Stöðva verður áform tryggingafélaganna um að tæma bótasjóðina. Þau eru undir smásjá almennings og fjölmiðla og verða það vonandi áfram. FÍB mun ekki láta sitt eftir liggja. En ekki síður er mikilvægt að Fjármálaeftirlitið taki sig saman í andlitinu og standi einu sinni með fólkinu í landinu fremur en fjármálafyrirtækjunum. FME er í bestu aðstöðunni af öllum til að hjálpa tryggingafélögunum að losna við fjármunina „sem ekki nýtast“ og skila þeim til réttra eigenda. Í sjálfu sér er það einfalt. Bótasjóðina á auðvitað að nota til að bæta tjón og á móti geta tryggingafélögin lækkað iðgjöld.