Íbúðir án bílastæða þungar í sölu
Skortur á bílastæðum á þéttingarreitum í borginni á síðustu misserum hefur verið að gera vart við sig. Birtingamyndin á þessari þróun kemur fram í hópi íbúakaupenda sem veigra sér við að kaupa fasteignir á umræddum svæðum. Fasteignasalar fullyrða skort á bílastæðum á þéttingarreitum í borginni fæla frá hugsanlega kaupendur. Ljóst má hins vegar vera að meirihluti borgarbúa sé ekki tilbúinn að taka upp bíllausan lífsstíl.
Fasteignasalar merkja með greinilegum hætti minni áhuga fólks ef það fylgja engin bílastæði með íbúðum. Fjölbýlishúsið við Snorrabraut er glöggt dæmi í þessum efnum en ekkert sérmerkt bílastæði fylgir með húsinu. Hægt hefur gengið að selja íbúðir í húsinu en dýrari íbúðir hafa verið teknar úr sölu vegna söludrega. Á sama tíma hefur sala íbúða á Heklureitnum gengið betur þar sem boðið er upp á bílastæði. Þar er gert ráð fyrir 0,75 bílastæði á hverja íbúð.
Boðið upp á kaup eða leigu á bílastæðum
Það er bara að koma á daginn að íbúðir án bílastæða eru þungar í sölu, eða ganga bara hreinlega ekki út. Dæmi um fleiri þéttingarreiti án bílstæða er Skipholt 1 og þar gengur illa að selja af sömu ástæðum. Fleiri þéttingarreiti er hægt að nefna eins og Hæðarhorn á Hlíðarenda. Þar fylgja bílastæði ekki með íbúðum en boðið upp á að hægt sé að leigja þau. Það sama er uppi á teningnum á Grandatorgi í vesturbæ Reykjavíkur. Bílastæði þar fylgja ekki með íbúðum en hægt verður að kaupa eða leigja bílastæði í kjallara.
Ljóst er að ástandið í þessum efnum mun ekki taka breytingum á næstunni. Fleiri fjölbýlishús munu rísa á þéttingarreitum með engum bílastæðum eða með takmörkuðum fjölda.
Bílastæðiskortur almennt í miðborginni
Á vef Reykjavíkurborgar í aðalskipulagi borgarinnar segir að draga þurfi úr viðmiðum um fjölda bílastæða, fækka þeim sérstaklega á nýbyggingarreitum og setja kvaðir á fyrirtæki og stofnanir um að taka upp gjaldskyldu bílastæða. Þá skuli vinna markvissa áætlun um gjaldskyldu bílastæða í Reykjavík.
Hefur þessi stefna á einhvern hátt verið borin undir borgarbúa. Áður til þessara stefnubreytinga kom voru voru bílastæði næg í miðborginni. Fólk setti það ekki fyrir sig að fara á einkabílnum í bæinn. Nú er öldin önnur.
Bílastæðaskortur verður æ meiri og á stórum svæðum og nú er svo komið að einkabíllinn er ekki velkominn borgina. Bifreiðaeigendur veigra sér orðið við að fara á bíl í miðborgina til að heimasækja fjölskyldu, vini og aðra vandamenn. Bílastæði er erfitt að finna ef þau á annað borð finnast. Stæði sem kostuðu áður ekkert eru núna komin í gjaldskyldu. Þau eru á sumum svæðum verulega há. Það er orðið nánast ógjörningur að fara á einkabílnum í miðbæinn nema með ærnum tilkostnaði.
Byggingaverktakar eru farnir að finna fyrir aukinni eftirspurn á þeim stöðum þar sem bílastæði fylgja. Þessi þróun ætti engum að koma á óvart.
Ýmsir hafa velt því fyrir sér hvort fækkun bílastæða og lítið aðgengi að þeim geti hreinlega dregið úr verðmæti fasteigna. Nýbyggingar á ákveðnum reitum í borgina bjóða ekki upp á bílastæði eins og áður hefur komið fram. Það er óhætt að segja að í óefni sé komið með ófyrirsjánlegum afleiðingum.